قبل تر در مورد سیب ها نوشتم و جای دیگه ای هم درباره تمام اجتماع اطرافم صحبت کردم.
این چند روزی که گذشت اتفاقاتی پیش اومد که باعث شد روابط دوستانه بیشتری رو نسبت به حالتی که اسمش رو میذاریم حالت عادی زندگی تجربه کنم و همچنین دیدن فصل دوم سریال هانیبال و تعاریف و شکل هایی که از دوستی به ذهن میداد هم باعث شد تا کمی بیشتر درمورد این واژه فکر کنم و البته تیر خلاص را هم عین صاد زد که البته عامل نوشتن همون هم انگار اینجا بود!
خلاصه این شد که خواستم درباره "دوست" بنویسم؛ واژه ای که شاید به این خاطر که هنوز برایش تعریفی نداشتم، دست به دامن داستان سرایی و ارزش سازی از کلمات جدید در مورد اجتماع و به خصوص سیب شدم!
قبلا برای تعریف کلمه انسانیت یک بازی راه انداختم و به نظر بد هم نشد. پس تا زمانی که یک نفری نیاد و نگه خسته امون کردی با این فرهنگ لغتت! از همین روش استفاده میکنم.
دکتر معین میگه دوست یعنی یار، رفیق، عاشق خب یه مقدار بیشتر ادامه بدیم.
یار هم محبوب و معشوق و رفیق ، و رفیق هم دوست، یار، همدم و همنشین
مدت هاست دوست دارم در مورد عشق و عاشق بنویسم و الآن وقتی داشتم دنبال همین کلمات میگشتم، با خودم گفتم نه الان نرو سراغش! پس من فکر میکنم این کلمه رو ندیدم شما هم فکر کنید ندیدید!
کلمات همدم و همنشین هم پیدا نکردم اما فکر میکنم همین "هم" میتونه برامون خیلی کلمه ها بسازه. راستش اولین باری که این "هم" داخل ذهنم معنا پیدا کرد، زمانی بود که موسیقی گنجشکک های سورنا رو گوش میدادم. اون جا که میگه "هم هنوز نمرده" واقعا با کاربرد این پیشوند هم ارتباط گرفتم و درکش کردم. کافیه برای هر کار و موقعیتی یک "هم" برای پیشوند بیارید تا یک کلمه جدید بسازید و یک دوست پیدا کنید.
فکر میکنم راهی که برای تعریف کردن دوست لازم داشتم رو پیدا کردم!
همراه، همدم، همدل، هم قول، همنیشن، همساز، همخوان، همکار، همدست، همزاد، همزاد، همسر، هم گروه، هم سفر، هم صورت، هم نفس، همدرس، هم سیرت، همخواب، همسایه، هم آوا، هم عنان، همرنج، همقدم، ...
احتمالا بهترین دوست همونیه که هم های بیشتری باهاش داریم. شاید دقیق تر و بهتر بگیم اینطور باشه که بهترین دوست ها، اون دوستهایین که اولا هم داشته باشن و دوما هم هاشون کلمه های بهتری میسازن!
اصلا قبل از اینکه شروع کنم به نوشتن، یک برنامه دیگه ای برای این موضوع داشتم. خواستم چند تایی شعر از شاعر های معروف بیارم و بعد چند تایی هم شاید از نظرات فلاسفه و اندیشمندان رو میاوردم و خلاصه از گفته های گذشتگان تغذیه میکردم و آخر سر هم میکشوندم قضیه رو به واژه رفیق و استفاده شدنش بین گروه های چپ و کلا از قضیه دور میشدم آخرش هم آروم آروم برمیگشتم به موضوع اصلی و یک چیزهایی مثل روزجهانی دوستی رو معرفی میکردم و تموم میشد و میرفت!
آخرش هم سرو تهش را با هم، هم آوردم!
